Dzisiejszy artykuł będzie przydługi i biorę to na klatę, ale mam nadzieję, że rozjaśni trochę, nieco trudny temat jakim są czytania ślubne. Chciałabym, aby pary, które zdecydują się na ślub kościelny dowiedziały się, jak można upiększyć swoje zaślubiny i nadać im personalnego wydźwięku, wybierając samodzielnie części liturgii.
Śluby obecnie stają się coraz popularniejsze – i bardzo dobrze. Każda para młoda chciałaby, aby ich ślub był naprawdę wyjątkowy. No i tak się dzieje! Świadomość narzeczonych jest na szczęście coraz większa, dzięki czemu coraz więcej ceremonii zawarcia związku małżeńskiego jest niesamowicie pięknych.
Cieszy fakt, że Młodzi często pragną wzbogacić swój ślub kościelny w coś wyjątkowego. Personalizacja w branży ślubnej jest niezwykle modna, dlatego nie dziwi fakt, że Młodzi mówią „chcielibyśmy aby ta liturgia i uroczystość była taka – NASZA!”. Dlatego bardzo często decydują się, aby samodzielnie wybrać czytania ślubne, zatrudnić profesjonalną oprawę muzyczną, solistów, chór albo kwartet smyczkowy a także zaangażować najbliższych w całą ceremonię. Dowiedzcie się, jak wiele możliwości macie, jeśli chodzi o przygotowanie pięknej uroczystości w Kościele!
Przede wszystkim – możecie wybrać czytania ślubne takie jakie chcecie (nie musi to być przepiękny, acz nieco osłuchany  List św. Pawła do Koryntian!), w tej kwestii obowiązuje swego rodzaju dowolność. Kościół katolicki przygotował na tę okoliczność kilkanaście propozycji, z których możecie dowoli wybierać.
Liturgia słowa jest jedną z części składowych, wchodzących w obrzędy Mszy Świętej. Czytania na ślubie mogą być dwa, a nie jak się powszechnie utarło – jedno. To wspaniała okazja, aby zaangażować naszych bliskich, w nasze święto, np. prosząc ich o uroczyste odczytanie fragmentu Pisma Świętego. Jest to piękny i coraz bardziej popularny zwyczaj. Takie małe dodatki sprawiają, że ślub nabierze bardziej osobistego wymiaru.

Pierwsze czytanie

Z zasady pierwsze czytanie przed psalmem, musi pochodzić ze Starego Testamentu. Tutaj do wyboru mamy już sporo fragmentów, które doskonale wprowadzą Młodą Parę i zgromadzonych gości w uroczysty charakter wszystkich obrzędów.
Przykładowe czytania ślubne:
„Pieśń nad Pieśniami”, Czytanie z Pieśni nad Pieśniami PNP 2, 8—10. 14. 16A; 8, 6—7A
Oto ukochany mój! Oto On! Oto nadchodzi! Biegnie przez góry, skacze po pagórkach.
Umiłowany mój podobny do gazeli, do młodego jelenia.
Oto stoi za naszym murem, patrzy przez okno, zagląda przez kraty.
Miły mój odzywa się i mówi do mnie:
„Powstań, przyjaciółko moja, piękna moja, i pójdź!
Gołąbko moja, ukryta w zagłębieniach skały, w szczelinach przepaści,
ukaż mi swą twarz, daj mi usłyszeć swój głos!
Bo słodki jest głos twój i twarz pełna wdzięku”.
Mój miły należy do mnie, a ja do niego. On mi powiedział:
Połóż mię jak pieczęć na twoim sercu, jak pieczęć na twoim ramieniu,
bo jak śmierć potężna jest miłość, a zazdrość jej nieprzejednana jak otchłań,
żar jej to żar ognia, płomień Pana.
Wody wielkie nie zdołają ugasić miłości, nie zatopią jej rzeki.
Oto słowo Boże.

„Stworzenie mężczyzny i niewiasty”, czytanie z Księgi Rodzaju RDZ 1,26—28.31A
Bóg rzekł: „Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad całą ziemią i nad wszelkim zwierzęciem pełzającym po ziemi”.
Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz,
na obraz Boży go stworzył:
stworzył mężczyznę i niewiastę.
Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: „Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną, abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszystką istotą żywą, która chodzi po ziemi”.
A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre.
Oto słowo Boże.

„Ustanowienie małżeństwa”, Czytanie z Księgi Rodzaju Rdz 2,18-24
Pan Bóg rzekł: „Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam, uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc”. Ulepiwszy z gleby wszelkie zwierzęta lądowe i wszelkie ptaki powietrzne, Pan Bóg przyprowadził je do mężczyzny, aby przekonać się, jaką on da im nazwę. Każde jednak zwierzę, które określił mężczyzna, otrzymało nazwę „istota żywa”. I tak mężczyzna dał nazwy wszelkiemu bydłu, ptakom powietrznym i wszelkiemu zwierzęciu polnemu, ale nie znalazła się pomoc odpowiednia dla mężczyzny. Wtedy to Pan sprawił, że mężczyzna pogrążył się w głębokim śnie, i gdy spał wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił ciałem. Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę. A gdy ją przyprowadził do mężczyzny, mężczyzna powiedział: „Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała! Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta”. Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem.
Oto słowo Boże.

„Przymierze”, Czytanie z Księgi Proroka Jeremiasza JR 31, 31—32A, 33—34A
Pan mówi: Oto nadchodzą dni, kiedy zawrę z domem Izraela i z domem judzkim nowe przymierze.
Nie jak przymierze, które zawierałem z ich przodkami, kiedy ująłem ich za rękę, by wyprowadzić z ziemi egipskiej.
Lecz takie będzie przymierze, jakie zawrę z domem Izraela po tych dniach, mówi Pan.
Umieszczę swe prawo w głębi ich jestestwa, wypiszę na ich sercu.
Będę im Bogiem, oni zaś będą Mi narodem.
I nie będą się musieli wzajemnie pouczać jeden mówiąc do drugiego: „Poznajcie Pana!”
Wszyscy bowiem, od najmniejszego do największego, poznają Mnie.
Oto słowo Boże.

„Dobra żona”, Czytanie z Księgi Syracydesa, SYR 26, 1—4. 13—16
Szczęśliwy mąż, który ma dobrą żonę, liczba dni jego będzie podwójna.
Dobra żona radować będzie męża, który osiągnie pełnię wieku w pokoju.
Dobra żona, to dobra część dziedzictwa i jako taka będzie dodana tym, którzy się boją Pana.
Wtedy to serce bogatego czy ubogiego będzie zadowolone i oblicze jego wesołe w każdym czasie.
Wdzięk żony rozwesela jej męża, a mądrość jej orzeźwia jego kości.
Dar Pana, żona spokojna i za osobę dobrze wychowaną nie znajdziesz nic na zamianę.
Wdzięk nad wdziękami skromna kobieta i nie masz nic równego osobie powściągliwej.
Jak słońce wschodzące na wysokościach Pana, tak piękność dobrej kobiety między ozdobami jej domu.
Oto słowo Boże.

„Modlitwa Tobiasza i Sary”, Czytanie z Księgi Tobiasza TB 8, 5—10 (WLG)
Po uroczystościach weselnych Tobiasz rzekł do Sary: „Jesteśmy synami świętych, i nie możemy tak się łączyć jak narody, które nie znają Boga”. I wstawszy pilnie się oboje razem modlili, aby dostąpić ocalenia.
Rzekł Tobiasz: „Panie, Boże ojców naszych, niech Cię błogosławią niebiosa i ziemia, morze, źródła, rzeki i wszystkie stworzenia Twoje, które w nich są. Tyś stworzył Adama z mułu ziemi i dałeś mu na pomoc Ewę.
A teraz, Panie, Ty wiesz, że nie dla namiętności biorę siostrę moją za żonę, ale tylko dla miłości potomstwa, w którym by było błogosławione imię Twoje na wieki wieków”.
Sara też mówiła: „Zmiłuj się nad nami, i niech się oboje wespół zestarzejemy w zdrowiu”.
Oto słowo Boże.

Warto również przeczytać:
„Rebeka”, Czytanie z Księgi Rodzaju RDZ 24, 48—51. 58—67
„Stworzenie kobiety”, czytanie z Księgo Rodzaju RDZ 2, 18—24
„Tobiasz”, Czytanie z Księgi Tobiasza TB 7, 9C—10. LIC—17 (WLG)
„Małżeństwo Izaaka i Rebeki”, Czytanie z Księgi Rodzaju Rdz 24,48-51.58-67
W okresie Wielkanocnym z kolei, bardzo dobrze sprawdzi się przeczytanie „Godów baranka”, Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła 9 AP 19, 1.5—9A

Jak widać – możliwości jest mnóstwo. Warto przeczytać je odpowiednio wcześniej i rozważyć, które najlepiej do Was przemawia. 

Drugie czytanie

Drugie czytanie ślubne, odczytane po psalmie, powinno pochodzić z Nowego Testamentu. Możliwości znowu jest bardzo dużo, dlatego prezentuję poniżej kilka z nich.
Przykładowe czytania ślubne:
„Bóg nas umiłował”, Czytanie z Pierwszego listu świętego Jana Apostoła 9 1 J 4, 7—12
Umiłowani, miłujmy się wzajemnie,
ponieważ miłość jest z Boga, –
a każdy, kto miłuje,
narodził się z Boga i zna Boga.
Kto nie miłuje, nie zna Boga,
bo Bóg jest miłością.
W tym objawiła się miłość Boga ku nam,
że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat,
abyśmy życie mieli dzięki Niemu.
W tym przejawia się miłość,
że nie my umiłowaliśmy Boga,
ale że On sam nas umiłował
i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną
za nasze grzechy.
Umiłowani, jeśli Bóg tak nas umiłował,
to i my powinniśmy miłować się wzajemnie.
Nikt dotąd Boga nie oglądał.
Jeżeli miłujemy się wzajemnie,
Bóg trwa w nas
i miłość ku Niemu jest w nas doskonała.
Oto słowo Boże.

„Miłość Boża”, Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian RZ 8, 31B—35. 37—39
Bracia: Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam? On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby wraz z Nim i wszystkiego nam nie darować?
Któż może wystąpić z oskarżeniem przeciw tym, których Bóg wybrał? Czyż Bóg, który usprawiedliwia? Któż może wydać wyrok potępienia? Czy Chrystus Jezus, który poniósł za nas śmierć, co więcej: zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i przyczynia się za nami?
Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienia, ucisk czy prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz? Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki temu, który nas umiłował.
I jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani potęgi, ani co wysokie, ani co głębokie, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
Oto słowo Boże.

„Życie chrześcijanina”, Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian RZ 12, L—2. 9—18
Proszę was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście dali ciała swoje na ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną, jako wyraz waszej rozumnej służby Bożej. Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe.
Miłość niech będzie bez obłudy. Miejcie wstręt do złego, podążajcie za dobrym. W miłości braterskiej nawzajem bądźcie życzliwi. W okazywaniu czci jedni drugich wyprzedzajcie. Nie opuszczajcie się w gorliwości. Bądźcie płomiennego ducha. Pełnijcie służbę Panu. Weselcie się nadzieją. W ucisku bądźcie cierpliwi, w modlitwie — wytrwali. Zaradzajcie potrzebom świętych. Przestrzegajcie gościnności. Błogosławcie tych, którzy was prześladują. Błogosławcie, a nie złorzeczcie.
Weselcie się z tymi, którzy się weselą, płaczcie z tymi, którzy płaczą. Bądźcie zgodni we wzajemnych uczuciach. Nie gońcie za wielkością, lecz niech was pociąga to, co pokorne. Nie uważajcie samych siebie za mądrych. Nikomu złem za złe nie odpłacajcie. Starajcie się dobrze czynić wobec wszystkich ludzi. Jeżeli to jest możliwe, o ile od was zależy, żyjcie w zgodzie ze wszystkimi ludźmi.

„Ciało człowieka”, Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian 1 KOR 6, 13C— 15A. 17—20
Bracia: Ciało nie jest dla rozpusty, lecz dla Pana, a Pan dla ciała. Bóg zaś i Pana wskrzesił, i nas również swą mocą wskrzesi z martwych. Czyż nie wiecie, że ciała wasze są członkami Chrystusa?
Ten zaś, kto się łączy z Panem, jest z Nim jednym duchem. Strzeżcie się rozpusty; wszelki grzech popełniony przez człowieka jest na zewnątrz ciała; kto zaś grzeszy rozpustą, przeciwko własnemu ciału grzeszy.
Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest przybytkiem Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie? Za wielką bowiem cenę zostaliście nabyci. Chwalcie więc Boga w waszym ciele!
Oto słowo Boże.

„Droga małżonków do świętości”, Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan KOL 3. 12—17
Bracia: Jako wybrańcy Boży, święci i umiłowani, obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość, znosząc jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem, jeśliby miał ktoś zarzut przeciw drugiemu: jak Pan wybaczył wam, tak i wy.
Na to zaś wszystko obleczcie się w miłość, która jest więzią doskonałości. A sercami waszymi niech rządzi pokój Chrystusowy, do którego też zostaliśmy wezwani, w jednym ciele. I bądźcie wdzięczni.
Słowo Chrystusa niech w was przebywa z całym swym bogactwem: z wszelką mądrością nauczajcie i napominajcie samych siebie przez psalmy, hymny, pieśni pełne ducha, pod wpływem łaski śpiewając Bogu w waszych sercach.
I wszystko, cokolwiek działacie słowem lub czynem, wszystko czyńcie w imię Pana Jezusa, dziękując Bogu Ojcu przez Niego.
Oto słowo Boże.
„Miłość małżeńska”, Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan, EF 5, 2A. 21—33
Bracia: Postępujcie drogą miłości, bo i Chrystus nas umiłował i samego siebie wydał za nas.
Poddani bądźcie sobie wzajemnie w bojaźni Chrystusowej. Żony niechaj będą poddane swym mężom jak Panu, bo mąż jest głową żony, jak i Chrystus głową Kościoła: On, Zbawca Ciała. Lecz jak Kościół poddany jest Chrystusowi, tak i żony mężom — we wszystkim.
Mężowie, miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie, aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą, któremu towarzyszy słowo, aby sam stawił przed sobą Kościół jako chwalebny, nie mający skazy czy zmarszczki, czy czegoś podobnego, lecz aby był święty i nieskalany.
Mężowie powinni miłować swoje żony tak jak własne ciało. Kto miłuje swoją żonę, siebie samego miłuje. Przecież nigdy nikt nie odnosił się z nienawiścią do własnego ciała, lecz każdy je żywi i pielęgnuje, jak i Chrystus Kościół, bo jesteśmy członkami Jego Ciała. Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, a połączy się z żoną swoją, i będą dwoje jednym ciałem.
Tajemnica to wielka, a ja mówię: w odniesieniu do Chrystusa i do Kościoła. W końcu więc niechaj także każdy z was tak miłuje swą żonę jak siebie samego. A żona niech się odnosi ze czcią do swego męża.
Oto słowo Boże.

„Nauki do żony i męża”, Czytanie z Pierwszego listu świętego Piotra Apostoła 1 P 3, 1—9
Umiłowani: Żony niech będą poddane swoim mężom, aby nawet wtedy, gdy niektórzy z nich nie słuchają nauki, przez samo postępowanie żon zostali pozyskani dla wiary bez nauki, gdy będą się przypatrywali waszemu, pełnemu bojaźni, świętemu postępowaniu. Ich ozdobą niech będzie nie to, co zewnętrzne: uczesanie włosów i złote pierścienie ani strojenie się w suknie, ale wnętrze serca człowieka o nienaruszalnym spokoju i łagodności ducha, który jest tak cenny wobec Boga.
Tak samo bowiem i dawniej święte niewiasty, które miały nadzieję w Bogu, same siebie ozdabiały, a były poddane swoim mężom. Tak Sara była posłuszna Abrahamowi nazywając go panem. Stałyście się jej dziećmi, gdyż dobrze czynicie i nie obawiacie się żadnego zastraszenia.
Podobnie, mężowie, we wspólnym pożyciu liczcie się rozumnie ze słabszym ciałem kobiecym. Darzcie żony czcią jako te, które są razem z wami dziedzicami łaski, to jest życia, aby nie stawiać przeszkód waszym modlitwom.
Na koniec zaś bądźcie wszyscy jednomyślni, współczujący, pełni braterskiej miłości, miłosierni, pokorni. Nie oddawajcie złym za złe ani złorzeczeniem za złorzeczenie. Przeciwnie zaś, błogosławcie. Do tego bowiem jesteście powołani, abyście odziedziczyli błogosławieństwo.
Oto słowo Boże.

„Życie według przykazań”, Czytanie z Pierwszego listu świętego Jana Apostoła 1 J 3, 18—24
Dzieci,
nie miłujmy słowem i językiem,
ale czynem i prawdą.
Po tym poznamy,
że jesteśmy z prawdy,
i uspokoimy przed Nim nasze serce.
Bo jeśli nasze serce oskarża nas,
to przecież Bóg jest większy od naszego serca
i zna wszystko.
Umiłowani, jeśli serce nas nie oskarża,
mamy ufność wobec Boga,
i o co prosić będziemy,
otrzymamy od Niego,
ponieważ zachowujemy Jego przykazania
i czynimy to, co się Jemu podoba.
Przykazanie Jego zaś jest takie,
abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa,
i miłowali się wzajemnie tak,
jak nam nakazał.
Kto wypełnia Jego przykazania,
trwa w Bogu, a Bóg w nim;
a to, że trwa On w nas,
poznajemy po Duchu, którego nam dał.
Oto słowo Boże.

„Hymn o miłości”, Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian 1 KOR .12, 31—13.8A
Bracia: starajcie się o większe dary:
a ja wam wskażę drogę jeszcze doskonalszą.
Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący.
Gdybym też miał dar prorokowania
i znał wszystkie tajemnice,
i posiadał wszelką wiedzę, .
i wszelką możliwą wiarę, tak iżbym góry przenosił,
a miłości bym nie miał,
byłbym niczym.
I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał,
nic bym nie zyskał.
Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;
nie dopuszcza się bezwstydu,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego;
nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą.
Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.
Miłość nigdy nie ustaje.
Oto słowo Boże.

Czytania ślubne to bardzo ważna kwestia dla par, które decydują się zawrzeć sakrament. Moim zdaniem warto poświęcić parę chwil na to, by mądrze się do tego przygotować. Na pewno Wasi goście będą zaskoczeni i wzruszeni, gdy Wasz młodszy brat lub przyjaciółka przeczytają dla Was czytanie, która nada Waszej uroczystości pięknego, osobistego charakteru.
Jeżeli macie trudności, z doborem odpowiednich czytań pamiętajcie, że Kościół ma przygotowaną liturgię na każdy dzień w roku, dlatego „czytania z dnia” również doskonale się sprawdzi.
Jeśli Wasz ślub odbywa się w jakieś święto np. Święto Chrztu Pańskiego (Trzech Króli), Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (Matki Boskiej Zielnej) lub w Boże Ciało, zdecydowanie stosowne będzie użycie świątecznych, wyjątkowych części stałych.
Wszelkie problemy i wątpliwości, związane z obrzędami na pewno rozwiąże Kapłan, który będzie przewodził Waszej ceremonii, zaprzyjaźniona Siostra Zakonna albo ja (tak się składa, że o ślubach kościelnych wiem sporo 😉 ). Dlatego zachęcam serdecznie do kontaktu okweddingpl@gmail.com

Niedługo na blogu pojawi się kilka artykułów dotyczących innych kwestii związanych ze ślubem kościelnym, który nadal jest bardzo popularną formą zawierania związku małżeńskiego.

________________________________________________________________________________________

Zdjęcia pochodzą z www.unsplash.com